Poznaj zasady NVC

1. Chcesz poprawić komunikację osobistą i/lub zawodową. Zwłaszcza jeśli widzisz, że Twoje interakcje z innymi bywają napięte i często prowadzą do nieporozumień lub konfliktów.
2. Marzysz o poprawie relacji z bliskimi: dziećmi, partnerem, teściami, rodzicami.
3. Potrzebujesz zrozumieć swoje emocje i panować nad swoimi reakcjami. Podczas warsztatów pokażę Ci, jak rozpoznawać własne uczucia i potrzeby oraz jak adekwatnie na nie reagować.
4. Jesteś menedżerem lub specjalistą i chcesz lepiej zarządzać zespołem lub/i projektami.
5. Pracujesz w bezpośrednim kontakcie z ludźmi i zdarza Ci się irytować, złościć lub ucinać kontakt z tzw. „trudnymi klientami” i chcesz nauczyć się, jak inaczej patrzeć na klientów, niż przez pryzmat bycia trudnymi.
6. Szykujesz się do roli rodzica lub już nim jesteś i pragniesz wychowywać swoje dziecko w bliskiej relacji, w oparciu o realne głębokie potrzeby, z poszanowaniem granic obu stron i pielęgnując zdrową więź (inspiruje Cię np. rodzicielstwo bliskości).
7. W Twoim małżeństwie/ partnerstwie/ przyjaźni zgrzyta zbyt często. Po kłótni nie potraficie wrócić do bliskości, a konflikty rozwiązujecie krzykiem, mocnymi argumentami, analizą albo przez ciche dni.
8. Pracujesz nad sobą na kursach rozwojowych lub na terapii, ale wciąż wpadasz w podobne mechanizmy i pułapki.
9. Tęsknisz za życiem lżejszym, bardziej poukładanym, zrównoważonym, pełnym miłości i fajnych, wspierających relacji.

Więcej na ten temat dowiesz się słuchając mojego podcastu nr 89.

Komunikacja skuteczna w każdych warunkach nie istnieje. Jednak przestrzeganie niektórych założeń może Ci pomóc dojść do porozumienia z drugą osobą i realizacji wspólnych celów.

1. Obserwacja bez oceny: „Zauważyłem, że w ostatnim tygodniu trzy razy wróciłeś z pracy po umówionej wcześniej godzinie.”
2. Wyrażanie uczuć: „Czuję się zaniepokojony”
3. Określenie potrzeb: „Potrzebuję przewidywalności.” *
4. Prośba, a nie żądanie: „Czy mógłbyś mnie informować, gdy widzisz, że będziesz później?”**
5. Oceny i krytyka: „Jesteś nieodpowiedzialny, bo ciągle wracasz późno.”
6. Wyrażanie ocen, nie uczuć: „To, co robisz, jest skandaliczne.”, „Czuję się zraniona” ***
7. Zakładanie intencji innych: „Robisz mi to na złość.”
8. Rozkazy i żądania: „Musisz dzisiaj wrócić wcześniej!”
9. Niewypowiedziane oczekiwania: „Chciałabym mieć z Tobą więcej bliskości”**** (znaczące milczenie, „strzelanie focha”)
10. Odpowiedzi pełne agresji lub obrony: „Nie będziesz mi mówić, co mam robić!”

Uwaga! Przytoczone zdania nie są gotowymi zdaniami do użycia w komunikacji – by być zrozumian_ warto poszukać takich słów i wyrażeń, które najbardziej zbliżą Cię do zrozumienia z tą konkretną drugą osobą.

Nieefektywna komunikacja zdarza się w sytuacji, gdy moje słowa, wyrażenia czy ton głosu utrudniają drugiej stronie albo zrozumienie mnie, albo zobaczenie, że wychodzę do niej z intencją porozumienia i kontaktu.

Wyjaśnienia:

*Uczucie zaniepokojenia jest wywołane moją potrzebą przewidywalności, która teraz nie jest zaspokojona.

** Pamiętam, że o moją potrzebę przewidywalności mogę zadbać na wiele sposobów. Także bez Twojego udziału.

*** Wyrażenie „czuję się zraniona”, „czuję się nieszanowany”, „czuję się odrzucona” i inne to tak naprawdę ocena, interpretacja działania drugiej osoby, a nie wyrażenie uczuć. Uczucia bowiem mają źródło w ciele i można je opisać przy pomocy sygnałów z ciała (np. czuję wstyd – gorąco, oczy utkwione w podłodze, nogi z kamienia itp.)

**** Wypowiedziane oczekiwanie jest tak ogólne, że druga osoba nie wie, o co tak naprawdę prosisz. Twoje oczekiwanie nie jest wyrażone i nie ma postaci prośby rokującej na spełnienie.
Pamiętaj, komunikacja bez przemocy to coś więcej niż tylko język. To uczucia i potrzeby, które potrafisz nazwać i zaadresować. Nie chodzi o to, by „mówić ładnie”, ale by zapewnić kontakt osobom z dwóch stron.

Więcej na ten temat dowiesz się słuchając mojego podcastu nr 58.

Marshall B. Rosenberg (1934-2015) był amerykańskim psychologiem klinicznym, który zasłynął jako twórca metody Nonviolent Communication, znanej również jako Porozumienie bez Przemocy (PBP).
Podkreślał, że to, co stworzył, zawsze było obecne w kulturach i religiach świata, ale potrzebne jest nam proste usystematyzowanie, poukładanie tej wiedzy, by móc z niej efektywnie korzystać.

Przez ponad czterdzieści lat prowadził warsztaty i szkolenia na całym świecie, ucząc jak rozwiązywać konflikty w sposób pokojowy i konstruktywny.

Uczył, jak żyć autentycznie, jak budować porozumienie, zmieniać przemocowe systemy na bardziej biorące pod uwagę nasze potrzeby. Pozostawił po sobie liczne publikacje poświęcone rozumieniu, założeniu i technikom komunikacji interpersonalnej, empatii i współpracy. Aktywnie prezentował, czym jest prawdziwa, głęboka empatia i jak można się jej nauczyć.

Jego osiągnięcia zostały docenione wieloma nagrodami i rzeszą uczniów, którzy do dziś pracują na rzecz poprawy wzajemnego zrozumienia i wspierania głębszych relacji międzyludzkich, opartych na szacunku i empatii.

Przy tym wszystkim był człowiekiem. Mylił się, popełniał błędy i mawiał, że warto być każdego dnia mniej głupim. A ponadto, że wszystko, co warto robić, warto także robić niedoskonale.